کشت بافتی نخل و نهال خرما

درخت نخل یکی از گونه های مهم ایران می باشد که به دلیل تنوع بسیار زیاد این رقم و برداشت شدن در مناطق مختلف توانسته گونه های زیادی را تحت پوشش قرار دهد.

روش کشت بافت دارای مزایای بی شماریست که برای نمونه می توان از چند مورد ان نام برد.

فوائد تکثیر خرما به روش کشت بافت عبارتند از :

درختان خرمای حاصل از کشت بافت کاملاً شبیه به والدین (true to type) هستند
امکان تولید انبوه نهال شبیه به گیاه مادری وجود دارد
واریته های کمیاب خرما را می توان در مقیاس وسیع تولید نمود.
تکثیر نخل خرما به روش کشت بافت را می توان در هرزمان و هر فصل انجام داد بنابراین تحت تأثیر شرایط فصلی قرار ندارد
مدت زمان تولید نهال به حد قابل ملاحظه ای کاهش می یابد.
امکان تکثیر ارقام ماده برتر و سالم ، واریته های مقاوم به بیماری های و شوری و تنش های محیطی و هم چنین تولید انبوه پایه های نر پرگرده با ویژگی های متازنیایی مطلوب وجود دارد
نهال های کشت بافت دارای سیستم ریشه توسعه یافته هستند بنابراین درصد بقاء آنها در مزرعه بالاتر از ۹۰ درصد است ضمن اینکه جهت استقرار در مزرعه به آب زیادی (برخلاف پاجوش) نیاز ندارند.
نهال های کشت بافتی در هر زمان از سال قابل کشت هستند
هویت رقم نهال حاصل از کشت بافت مشخص و تضمین شده است
انتقال نهال راحت تر و هزینه انتقال آن پایین است
خطر انتشار آفات و بیماریهای نخل از یک منطقه به منطقه دیگر یا از یک کشور به کشور دیگر وجود ندارد و یا بسیار کم است
تولید باغ های یک دست از نظر ساختار ژنتیکی و ظاهری، رشد سریع و ثمر دهی زود هنگام (۳ـ۲ سال زودتر نسبت به پاجوش ) را می توان از مزایای کشت بافت نام برد.