چگونه یک جمع سپاری خوب در نوآوری داشته باشیم؟

چالش های جمع سپاری نوآوری

اگر هم‌فکری دو نفر بهتر از یک‌ نفر است، چرا با 20 هزارنفر هم‌فکری نکنیم؟

قطعا برخی از آن افراد بیگانه راه‌حل‌های جدیدی برای مشکل شما ارائه می‌دهند.

اما عملا، اغلب چنین برنامه‌هایی امیدوارکننده نبوده‌اند. در بیشتر مواقع، حتی بهترین ایده‌های Crowdsourcing در مثلث برمودای مشکلات پشتیبانی، سیاست‌های داخلی و ناامنی شغلی نادیده گرفته می‌شوند.

مثال بارزی از مورد مذکور، تست Crowdsourcing از VDMA، انجمن صنعتی است که بیش از 3200 شرکت مهندسی مکانیک آلمانی را به نمایندگی قبول می‌کند.

VDMA شش چالش فنی حل‌نشده را در مواجهه با اعضای خود شناسایی و برای راه‌حل‌ها، فراخوانی علنی و جهانی راه‌اندازی کرد.

این نوآوری، ده‌ها ایده عملی را برای مواجه شدن با چالش‌های مختلف به‌همراه داشت. سرانجام، اعضای آن هیچ‌کدام از این ایده‌ها را تصویب نکردند. هر 3200 سازمان از هرگونه راه‌حلی که در کشور طرح‌ریزی نشده بود، اجتناب کردند.

ناسا حتی با واکنش‌های قوی‌تری مواجه شد، هنگامی که سعی می‌کرد نوآوری Crowdsourcing را تست کند: برخی از دانشمندان این نوآوری را بی‌حرمتی ‌دانستند. هر چه باشد، آنها به ناسا پیوسته بودند تا خودشان به چالش‌های جالبی دست یابند.

حتی وقتی شرکت‌ها نسبت به ایده‌های خارجی تمایل بیش‌تری دارند، تبدیل ایده به راه‌حل باب میل بازار، تلاش بسیاری نیاز دارد که اکثر آنها نیز غیرقابل‌کنترل هستند.

یکی از معیارهای سنجش این غیرقابل‌کنترل بودن، شکست Quirky است، استارت‌آپی که کاملا روی نوآوری‌های Crowdsourcing متمرکز بود. این استارت‌آپ به‌دلیل ورشکستگی در سال 2015 بایگانی شد، تا حدودی به این خاطر که شرکت هرگز سیستمی برای مقیاس‌گذاری نو‌آوری‌های خود در تولید توسعه نداده بود.

نوآوری جمع سپارانه خوب

برای جلوگیری از این نوع خطا بین نوآوری و اجرا، کمیته بین‌المللی صلیب سرخ (ICRC) رویکرد جدیدی را برای ایده‌های Crowdsourcing ارائه داده است. این کمیته پروژه تقویت Makeathon خود را نه تنها برای به‌کارگیری ایده‌های خوب برای محصولات جهت کمک به افراد معلول، بلکه برای اطمینان از دستیابی این ایده‌ها به بازار طراحی کرده است. تاکنون، به‌خوبی پیش رفته است. تقویت Makeathon منجر به توسعه تعدادی از استارت‌آپ‌های کاربردی شده است،

از جمله:

• Mobility (پویایی): استارت‌آپی که صندلی ارزانی را به شما می‌فروشد که به بهبود وضعیت کودکانی کمک می‌کند که فلج مغزی دارند.
• AskBlee (از بلی بپرس): سرویس پاسخ‌گویی به زبان علامت برای 65 میلیون ناشنوا در هند است.
• پناهگاه Amparo: توسعه‌دهندگان Confidence Socket، نوع جدیدی از چسباندن پروتزهای پشت ساق پا است که راحت‌تر جذب می‌شود و راحت‌تر می‌توان آن را تزریق کرد.
• Torch-It: تولیدکننده عصای مجازی برای نابینایان است که فاصله و تشخیص موانع تا 3 یا 4 متر جلوتر را به آنها هشدار می‌دهد.

مقالات مرتبط:

جمع سپاری (Crowdsourcing)

جمع سپاری چیست؟

چطور ایده نو به کسب و کار تبدیل می‌شود؟

برای پرهیز از اتفاقاتی که برایVDMA ،NASA  و Quirky پیش آمد، ICRC متوجه شد که باید به تردیدهای درونی در مورد ایده‌های پیش روی Crowdsourcing توجه کند. به آن معنی بود که نقش افراد خارجی باید فراتر از «بخش جالب» صرفا به‌کارگیری ایده‌ها باشد.

مخترعان باید در  بالابردن مقیاس‌ ایده مشارکت کنند. هر فرد باتجربه استارت‌آپی می‌داند که ایده فقط آغاز کار است.

عرضه محصول به بازار نیازمند تلاش‌های زیاد و مهمی است؛ بسیاری از این تلاش‌ها برای سازمان مستقر، مخصوصا با محصولی کاملا پیشگام، به‌آسانی عملی نیستند.

این امر در مورد صلیب سرخ کاملا صحت داشت، زیرا بحث در مورد خدمات سازمان غیردولتی بهداشتی و بشردوستانه است، نه تولیدکننده.

مدیران ICRC متوجه شدند که گرچه سازمان در موقعیت خوبی برای مسابقه دادن با اختراعات برای کمک به معلولین بود، اما صلاحیت‌های داخلی مناسبی برای توسعه بیشتر این ایده‌ها و عرضه آنها به بازار نداشتند.

برای غلبه بر این مانع، نیاز به اختراع نوع جدیدی از نوآوری اولیه داشت که نه‌تنها از طرح‌های پیشنهادی خلاقانه استقبال کند، بلکه آنها را به محصولات کاربردی تبدیل کند که به بازارهایی دسترسی پیدا کنند که کم‌تر کسی از آنها حمایت کرده و اغلب نادیده گرفته شدند.

برای مقابله با این چالش‌ها، صلیب سرخ با سازمان‌هایی با شرط بستن در مورد مشکل مورد نظر برای تکمیل کردن تخصص و شکاف‌های مهارت در زنجیره نوآوری و کمک به شرکت‌کنندگان در عرضه محصولات‎شان به بازار همکاری کرد.

مثلا:

این شرکا به شرکت‌کنندگان برای طراحی، نحوه راه‌اندازی برنامه کسب‌وکار، چگونگی پیدا کردن سرمایه‌گذاران و از همه مهم‌تر، چگونگی تبدیل ایده‌های‌شان به محصولات واقعی با بازکردن مسیری به‌سوی بازار از طریق کانال‌های مستقر، آموزش دادند. هم‌چنین، با چندین برنامه پرورش اطفال زودرس (مثل Artilab و Fablabs) برای کمک به راه‌حل‌های مقیاس و مقابله با چالش‌های پیش‌بینی‌نشده در بازار همکاری کرده‌اند.

رئیس‌های تقویت Makeathon در دو مسابقه اول‌‌شان تجربه‌های مهم دیگری نیز آموختند:

شروع کار تیمی

در سال اول این مسابقه، موسسان زمان زیادی صرف کمک به مخترعان فردی برای تشکیل تیم کردند. با شروع سال دوم، رئیس‌ها تصمیم گرفتند این مرحله را لغو کنند و فقط به مخترعانی اجازه کار بدهند که تیمی بودند.

برنامه‌ ریزی برای کسب‌ و کار

اگر مورد اقتصادی قابل اطمینانی پشت نوآوری باشد، آن نوآوری شانس پذیرش بسیار بیش‌تری دارد. با شروع نسخه دوم، موسسان Makeathon متقاضیان را ترغیب كردند تا ایده خود را با برنامه كسب‌وكاری ارائه دهند كه از  متدولوژی بوم مدل کسب و کار استفاده می‌كرد. صلیب سرخ به هر تیم نیز کارآفرین باتجربه‌ای به‌عنوان مربی کسب‌وکار اختصاص داد. مربیان به تیم‌ها کمک کردند تا الگوهای کسب‌وکار، برنامه‌های بازاریابی و پیش‌بینی هزینه و درآمد را که در بخش‌های اول‌شان گنجانده شده بود، اصلاح کنند.

ملاقات حضوری

برندگان مسابقه به اردوگاه 10 روزه برای نظرات مصرف‌کنندگان و آزمایش آورده شدند، جایی که آنها فرصتی برای همکاری در مورد ایده‌شان و ملاقات با گروهی از افراد معلول داشتند. این تیم بازخورد مشتریان آینده را در مورد محصول دریافت می‌کند. افراد معلول هم‌چنین تیم‌ها را در سفرهای میدانی می‌برند تا به آنها نشان دهند که زندگی با نوعی از معلولیت خاص چگونه است.

هر تیم با سهام‌داران دیگری که با جامعه منتخب معلولین خود ارتباط داشتند، ازجمله سازمان‌های غیردولتی، کارگران بشردوستانه و سرمایه‌گذاران ملاقات کردند. این مرحله به تیم‌ها کمک کرد تا ایده نوآوری‌شان را بیشتر توسعه دهند و  این احتمال را کاهش دهند که  سهام‌داران بعدها از طریق مخترعان خارجی احساس تهدید کنند.

خطراتتان را تا حد ممکن کاهش دهید

صلیب سرخ برای کمک به برندگان به صورت عملی برای رونمایی از راه‌حل‌های‌شان، آنها را در چندین برنامه مستقر پرورش اطفال زودرس ثبت‌نام کرد که به استارت‌آپ‌ها کمک کنند تا راه‌حل‌های‌شان را مقیاس‌گذاری کنند. در این اردوها، تیم‌ها مهارت‌های خاصی را مانند طراحی نیز آموزش داده و به آنها کمک می‌کنند تا کارآفرینان موفقی شوند.

سنگ‌ فرش کردن مسیر بازار

صلیب سرخ برندگان مسابقه را به بازی‌کنان اصلی در صنعت خاص خود معرفی می‌کند که می‌توانند آنها را برای رسیدن به عرصه بازار کمک کنند. این بازی‌کنان شامل توزیع‎کنندگان بالقوه، انجمن‌های صنعت و شرکت‌های محلی تابع صلیب سرخ می‌شود که ممکن است به فروش محصولات برندگان علاقه‌مند باشند.

حمایت از توسعه گروهی از برندگان ایده، رویکرد بهتری برای نوآوری Crowdsourcing نسبت به غربال کردن ایده‌ها است. در آخرین جلسه تقویت Makeathon، موسسان هزاران راه را به‌سختی طی نکردند. در عوض، آنها از بین 116 برنامه کاربردی (11 مورد در بنگالور و پنج مورد در لندن)، 16 تیم برتر را انتخاب کردند. از بین آن 16 تیم، 15 تیم توانستند نمونه عملی اولیه را توسعه دهند؛ سرمایه‌داران معامله‌گر کم‌تر از یک‌درصد (0.7%) تداوم پیشنهادهایی را مشاهده می‌کنند که بررسی کردند.

منبع: تیم تحریریه روابط عمومی بنتک

پلتفرم نوآوری باز کوشا از علاقه مندان دعوت میکند تا در مسابقات ایده پردازی در حوزه های نوآوری و فناوری بازدید و شرکت نمایند